- ağırtəbiətli
- прил. тяжёлый по характеру, чрезмерно серьёзный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağırtəbiət(li) — bax ağır 14 cü mənada. Ağırtəbiətli adam. – Nurəddin . . anasından sonra birdən birə dəyişir, . . ağırtəbiətli bir uşaq olur. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qənaətkar — sif. <ər. qənaət və fars. . . . kar> Hər şeyi qənaətlə, sərfəli işlədən, hər şeyə qənaət edən, qənaətlə dolanan; qənaətcil. Qənaətkar adam. – <Gülbala> öz sənətini sevən, son dərəcədə qənaətkar, ağırtəbiətli bir kəndli idi. A. Ş..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
horsəli — (Gədəbəy) ağırtəbiətli adam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
salğarrı — I (Kürdəmir) ağırtəbiətli. – Salğarrı adamın hürməti çox olar II (Salyan) səliqəli. – Gülxa: m salğarrı iş görür … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağırsəngin — sif. <ağır və fars. səngin> Ağırtəbiətli, ciddi, təmkinli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti